Daar zat ik dan met zwetende handjes bij het sollicitatiegesprek. ´Zouden ze ernaar vragen?´, ´Wat zullen wel niet denken als ze naar mijn CV kijken?´, “Bij die wissel van baan ga ik zeggen dat het een tijdelijke opdracht was’ dat spookte allemaal door mijn hoofd.
Jobhoppen is slecht.
Althans dat is een overtuiging. En dat ik die overtuiging had is niet zo gek. Vergeleken met onze ouders wisselen we tegenwoordig dan wel vaker van baan. Maar ook weer niet té vaak. Op jobhoppen zit een stigma.
Als jij vaak van baan wisselt herken je vast wel wat er dan tegen je gezegd wordt:
‘De werkgever vind je niet betrouwbaar als je meerdere keren van baan bent gewisseld’ of ‘de werkgever gaat niet in je investeren als je te snel weer weggaat’ of ‘grote kans dat ze je niet aannemen’.
Dit is allemaal niet waar.
Wellicht 20 jaar geleden maar in deze tijd niet meer.
Het is tegenwoordigniet meer zo normaal dat je gelijk een vast contract krijgt dus er wordt eerst vaak een (half) jaar contract aangeboden en soms nog een keer voordat je een vast contract krijgt. Het ´gebroken´ CV van de millennial komt daarmee voort vanuit twee kanten en het is niet zo gek dat een werknemer het heft in eigen handen neemt en om zich heen blijft kijken. Wisselen van werkgevers is nu veel normaler en het hebben van meerdere werkgevers op je CV is dan ook niet zo raar meer.
Regelmatig wisselen van baan levert de werknemer een aantal voordelen op:, je leert veel verschillende organisaties kennen, je netwerk wordt groter, je hebt vaker een gelegenheid om over je salaris te onderhandelen en je ontwikkelt jezelf razendsnel.
Maar het is wel van belang om jouw motivatie om te jobhoppen te onderzoeken.
Ik zie meestal 2 motieven om te jobhoppen en de eerste is onvrede. Je denkt:
´Ik krijg niet wat ik wil dus ik ga maar op zoek naar een andere werkgever waar ik het wel krijg.´
Jobhoppen met dit motief geeft je uiteindelijk alleen maar meer teleurstellingen en zorgt ervoor dat je aan jezelf en aan je eigen kunnen gaat twijfelen. Je gaat naar ´buiten´ om het antwoord te vinden, je weet onbewust wel waar je behoefte aan hebt maar het lukt je niet goed om dit onder woorden te brengen. Je hoopt daardoor dat de werkgever je écht ZIET inschat dat jij bij het bedrijf past én de juiste baan aanbiedt. Hiermee stel je jezelf te afhankelijk op.
Het tweede motief noem ik het ´groei´motief. Dat betekent dat je toe bent aan de volgende stap. Je denkt:
´Mijn doelen sluiten niet meer aan op die van mijn werkgever´
Je bent als het ware uitgegroeid bij de huidige werkgever. Wanneer je voelt tijdens een gesprek met de werkgever dat jouw doelen niet meer aansluiten op de doelen van het bedrijf. Dan is het een goede keuze om een “hop” te maken, zodat jij verder kan groeien. Als je op zo’n moment blijft hangen heb je de kans dat je weer onvrede kan voelen omdat je dan dingen gaat doen die niet meer aansluiten bij wat jij wil.
Dit is vanuit jezelf gemotiveerd en geredeneerd. Vanuit dit motief kijk je naar jouw unieke talenten, wat jij belangrijk vindt, waar je aan wilt bijdragen en wat je doelen zijn. Deze vergelijk je met de werkgever. Zo stel je je pro-actief op. Met dit motief kan je ook heel open zijn met de werkgever want zodra jij vanuit jouw eigen doelen werkt ben je extra gemotiveerd en dit is alleen maar ten gunste van de werkgever.
Ik hopte met het “onvrede” motief.
De reden waarom ik vaak van baan wisselde was omdat ik niet kreeg waar ik op hoopte.
Na het behalen van mijn 2 WO masters economie accepteerde ik een baanaanbod waar ik te weinig uitdaging had. Ik hoopte door te kunnen groeien binnen het bedrijf maar dit gebeurde niet. Dus ben ik zelf gaan “hoppen” naar banen in de hoop dat ik daar wel gezien en gehoord werd. En dat ik daar door kon groeien.
Op een gegeven moment was ik ontzettend ongelukkig.
Ik werkte onder mijn kunnen en niet met mijn echte talenten. Wat er van mij over was, was een hoopje onzekerheid.
Tot ik zelf de stap nam om een coachingstraject aan te gaan. Ik leerde over mijn echte talenten, welke principes voor mij belangrijk zijn en kwam erachter dat ik veel meer invloed had op mijn eigen omstandigheden dan ik dacht.
Nu heb ik mijn ideale situatie gecreëerd; ik werk part-time in een baan als CIC - Manager waar ik mezelf en mijn talenten verder kan ontwikkelen in het bedrijfsleven. Daarnaast run ik mijn eigen bedrijf als talentcoach. Ik help vrouwelijke millennials hun eigen droombaan creëren op basis van hun échte (natuurlijke) talent. Een geweldige combinatie vind ik
Ben je de teleurstellingen van het jobhoppen zat? Wil je graag weten wat jouw talenten zijn zodat je de baan kan vinden die ECHT bij je past?
Boek dan met mij een gratis talentanalyse.
Reactie plaatsen
Reacties